Van Opstand tot Genade.
De mens, gemaakt
tot eer van God,
ging plotseling rebelleren.
De relatie gekraakt,
dat werd zijn lot,
toen hij zich tégen zijn Schepper ging keren.
Een gapend graf
waar de dood regeert
en waar niemand aan kán ontkomen,
dát is de straf
– door de zonde beheerd –
als gevolg van ónze hoogmoedsdromen.
God, Die het zag,
– in Zijn Hart werd geraakt –
ging tóch met de mensen verder.
Vóór het einde van de slag
had Hij Zijn plan al gemaakt:
het sturen van Zijn Zoon, de Goede Herder.
Toen Jezus hier kwam
– geboren als mens –
wist Hij dat Hij voor míj moest lijden
om te doven de vlam
van de wraak; ’t was Zíjn wens
om míj van díe straf te bevrijden.
Na Zijn dood aan het kruis
– gelegd in een graf –
werd een steen voor de ingang geschoven.
De leerlingen, thuis,
verwerkten Zijn straf
vol verdriet; ’t was niet te geloven.
Maar toen…..op Zíjn tijd
– door de Vader gewekt! –
werd de steen van de ingang gerold!
Wat aan de dood was gewijd
werd daarna, heel perfect,
door Zijn macht volkomen uitgehold.
Nú geeft het graf
voor elk die gelooft
geen reden meer om te beven.
Wij zien achteraf
dat de vlam is gedoofd,
vrije toegang tot het eeuwige leven!
Deze genade, zó groot,
door mij niet verdiend,
mag mij doen dansen en springen!
Gered van de dood!
noemt Jezus mij Zijn vriend, Bas Bronkhorst.
zodat ik nu Halleluja kan zingen. © 9 – 10 april 2012.
