U, mijn HEERE en mijn God,
U alleen wil ik aanbidden.
Want U, de Schepper van 't heelal
bent hier – nu – in ons midden.
U schiep ons naar Uw evenbeeld,
Uw hart ging naar ons uit.
De eerste mensen luisterden
naar U, Uw stemgeluid.
Maar toen zij gingen luisteren
naar woorden, niet van U,
toen kwam er diepe duisternis
tot in het hier-en-nu.
Uw hart bleef echter kloppen
voor de gevallen mens.
Hem geestelijk doen herstellen
bleef steeds Uw diepste wens.
Uw liefde was zó groot, Heer,
mijn vallen was zó diep!
Ik kon mijzelf niet redden…
alleen als Ú mij riep.
Daarom wil ik U danken
voor de oplossing die U bood.
't Aanvaarden van 't werk van Jezus
wekte mij weer uit de dood.
Hoe groot, hoe ongelooflijk,
hoe heilig bent U, Heer.
Uw liefde kent kent geen grenzen!
't Verbaast mij telkens weer.
Bas Bronkhorst.
(5-7 januari 2019)