De Staat Israël 65 jaar.
(14 mei 1948 – 14 mei 2013)
Een vijfenzestig-jarige
ging tot-nu-toe met pensioen.
Na jaren van hard werken
mocht men rustig aan gaan doen.
Heel anders is het met Israël,
daar is men nog lang niet klaar.
Daar moet men zich verdedigen
tegen godsdienstig, buitenlands gevaar.
Het land dat eens een puinhoop was…
verlaten… nauwelijks bewoond…
werd langzaamaan weer opgebouwd
en met nieuwe glans gekroond.
Een paar jaar na de Holocaust
werd Israël een Staat
door het uitroepen van de onafhankelijkheid…
Gevolg…iedereen werd soldaat
omdat de volken om hen heen
niet wilden accepteren
dat dit land beloofd was aan…
het volk van de HEER der Heren.
De gevolgen zijn: nog heel veel strijd,
veel doden te betreuren.
De wereldleiders kijken toe…
zien het…maar laten het gebeuren
omdat ze blinde leiders zijn,
die op eigen inzicht bouwen.
Maar zonder kennis van Gods Woord
leer je ook niet op Hem te vertrouwen
Die al een paar duizend jaar geleden
voorzegd heeft wat nu bezig is te gebeuren.
De God van Israël …Almachtig…Trouw…
vraagt niemand om Zijn plannen goed te keuren.
Hij heeft gezegd: ‘Ik breng terug
vanuit het Zuiden, Noorden, Oosten,
het overschot van Jacobs zaad – door Mij gestraft –
om hen in ’t beloofde land te troosten’.
En daarom, vijfenzestig-jarige,
kan je nu nog niet met pensioen,
omdat velen het land nog moeten vullen
door het werk dat wij gezamenlijk mogen doen.
Als allen zijn teruggekeerd,
de profetieën daarover zijn vervuld,
zullen de plannen van God, de Vader,
aan ál Zijn kinderen worden onthuld.
* zie o.a. Jesaja 11: 11 – 16, Jeremia 16: 14 – 16 en 23: 7 – 8.
Bas Bronkhorst.
8 + 12 mei 2013.
