Met ontferming bewogen.

Door op 27 december 2012, Download gedicht als PDF
                                  Met ontferming bewogen.

Is er nog tijd om met iemand méé te leven?
Ben ík nog met jouw lot begaan?
Jezus heeft ons heel veel broers en zussen gegeven,
ze wonen vlakbij…..en toch zo ver bij mij vandaan!

Oh ja, ik weet ‘t, er wordt heel veel gebeden,
en God doet wond’ren op Zíjn tijd.
Maar, omdat er zó veel wordt geleden,
zegt Hij tot mij: “Bezoek wie lijdt,
vertoon je aan Mijn kind, aan huis,
open je hart, en ook je oren, voor hen die lijden,
en laat hen praten, dan kan Ik bevrijden
en troosten hen, die opzien naar Mijn kruis.
Want met ontferming was Ik steeds bewogen
vóórdat Ik een wonder deed.
’t Is niet belangrijk wát jij bent, of hoe je heet,
want Ik ben het Die opent iemands ogen”.

Ervaar ik nú iets van mede-lijden,
van ontferming diep in mij,
dan moet ik mij van ‘geen tijd’ bevrijden
en gewoon maar gaan: God is er bij!

Ik zal mij moeten gaan bewegen
naar de persoon waarheen God mij leidt.
Want ontferming van Hém gekregen
is nooit telaat, maar op Zíjn tijd.


*zie o.a. Matth. 14: 14, 20: 34
            Lucas     7: 13, 10: 33.

                                                                                                              Bas Bronkhorst.
                                                                                                               2 oktober 2011.